Het internet komt voort uit de Koude Oorlog

Het is weinigen bekend dat het internet ontstaan is als een gevolg van de Koude Oorlog. De spanningen die na de tweede wereldoorlog tussen de twee grootmachten, de VSA en de Sovjet-Unie, opliepen, zetten de Amerikanen ertoe aan naar een revolutionair systeem op zoek te gaan.

ARPA

In de jaren vijftig en zestig van vorige eeuw ontstond er een wapenwedloop tussen het Westen en het Oosten dat leidde tot steeds grotere en effectievere wapens die de tegenstanders ontelbare manieren konden vernietigen.

De ruimtevaart maakte ook deel uit van die wedloop. De Amerikanen, die tot dan het voortouw hadden genomen, waren dan ook verbijsterd dat de Russen de eerste satelliet (Spoetnik) de ruimte instuurden. Om te voorkomen dat ze in de toekomst nogmaals in snelheid zouden worden genomen richtten ze het ARPA op (Advanced Research Projects Agency, nu DARPA, met de D van Defense) om een gesofisticeerd systeem te ontwikkelen om de Sovjet-Unie te verslaan en de Amerikaanse veiligheid te garanderen. Niet alleen op het vlak van de bewapening moest er overwicht zijn maar er moest ook op andere vlakken voorsprong genomen worden. Daarom werd er koortsachtig gezocht naar een revolutionaire uitvinding om hun dominantie in de verf te zetten.

Het ARPANET

Met de nieuwe computertechnologie ontwikkelden ze het ARPANET, de voorganger van het internet. Het ARPANET was een van de verschillende netwerken op aarde maar men had nog geen manier gevonden om ze met elkaar te verbinden.
In 1974 ontwikkelden Vinton Cerf en Bob Kahn (foto) regels hoe de computers met elkaar te leren ‘praten’. De technologie steunde op het principe van de pakketschakeling: informatie wordt opgedeeld in kleine pakketjes die via het netwerk verstuurd worden, vaak niet in dezelfde volgorde of langs dezelfde weg. Bij de ontvanger worden ze echter weer correct samengevoegd tot een coherent geheel.

Dit principe, TCP (Transmission Controle Protocol) genoemd, werd op grote schaal toegepast bij de diverse netwerken. Omdat het als een systeem voor militair gebruik werd ontwikkeld, moest het een een betrouwbaar en veerkrachtig systeem zijn zonder centrale controle, zodat het niet in één klap kon worden uitgeschakeld. Zodoende werd het uitermate moeilijk om het hele net plat te leggen. Toepassingen als emails versturen, surfen of de overdracht van gegevens zijn niet mogelijk zonder dit internetprotocol.

De rootservers

Het ARPANET verbond oorspronkelijk vier universiteiten. Nu, in de vorm van het internet, verbindt het niet minder dan een kwart van de wereldbevolking.

Cruciaal in het systeem zijn de rootservers, die je een beetje kunt vergelijken met telefoonboeken. Ze verbinden al onze computers met de websites die we willen zien. De dertien rootservers die het systeem mogelijk maken bevinden zich in streng beveiligde gebouwen, waarin een groot aantal tussendeuren zijn aangebracht, camera’s in de plafonds werden geïnstalleerd, een heleboel vaste muren en plafonds voorzien zijn, wat het binnendringen extreem moeilijk maakt. In de buitenmuren werd gevlochten staaldraad verwerkt en in de plafonds sensoren om de serverkamer te beschermen.
Deze ene kamer is verantwoordelijk voor alle dotcomadressen (80 miljoen!) ter wereld. Dat deze kamer uitermate belangrijk is, is zonneklaar als je weet dat deze massa adressen de economie draaiende houden.

Een stroomonderbreking is niet mogelijk daar men beschikt over ononderbreeekbare stroomvoorraden en dieselgeneratoren. Als er één server uitvalt zijn er nog twaalf over. Daarenboven is het ook vrijwel niet mogelijk om één server uit te schakelen daar deze eigenlijk bestaat uit 191 andere, kleinere servers.

Coördinatie en toezicht

Het internet is een mondiaal gedeeld systeem waarop niemand controle heeft zodat het niet door één land kan worden uitgeschakeld. Een internationale organisatie, ICANN (Internet Corporation for Assigned Names and Numbers), dat niet aan een land is gebonden, houdt toezicht op de rootservers. Ze houdt het internet veilig, stabiel en werkzaam. Ze is verantwoordelijk voor het systeem van unieke adressen (URL) die je nodig hebt om je bij een website aan te loggen en coördineren het geheel. Zonder haar is het internet niet mogelijk.
De kans dat het internet dus uitgeschakeld wordt is vrijwel nihil.