Wat is een URL?

Surfen is verplaatsen van de ene URL naar de andere. Elke webpagina heeft zijn eigen URL. Wat is een URL precies? Hoe moet je een URL intypen? Waar zit de URL-browserregel? Lees over het ontstaan van de URL en de logica erachter. Daarnaast maken we ook even een mathematisch-natuurkundig uitstapje. Wat heeft een deeltjesversneller met het ontstaan van internet te maken? Let op! Dit artikel is geschreven vanuit de persoonlijke visie van de auteur en bevat mogelijk informatie die niet wetenschappelijk onderbouwd is en/of aansluit bij de algemene zienswijze.

Inhoud:

• Waar staat URL voor?
• Browser-regel
• Syntaxis van de URL
• Hypertext Protocol
• Query of Vraagstring
• Tim Berners-Lee
• URL´s delen met anderen
• Geen Spatie

Waar staat URL voor?

Een URL is de afkorting voor Uniform Resource Locator. Het adres van een website is een URL. De meeste websites zijn geschreven in het HTTP-protocol. Daarom staan de letters HTTP vooraan in een internetadres. Voor het sturen van grote bestanden wordt vaak een FTP-server gebruikt. FTP betekent Filer Server Protocol. Bij gebruik van een FTP-server staat er in plaats van HTTP FTP als eerste letters van de URL. Deze websites werken volgens het FTP-protocol.

Browser-regel

De URL van een website is te lezen in de browser-regel. Dat is de regel waar je kan intypen naar welke site je wilt navigeren. Wanneer je ergens een link naar een webpagina ziet staan dan staat er op die plek de URL van die webpagina. In plaats van een URL kunnen mensen ervoor kiezen om een tekst op die plek te zetten zoals: lees verder... Het is ook mogelijk om deze tekst te vervangen door een foto of icoontje.

Syntaxis van de URL

De syntaxis van een URL is als volgt opgebouwd:

Protocolnaam://gebruiker:paswoord@domeinnaam:poortnummer/padnaam/vraagstring/fragmentidentificatie

Het komt vaker voor dat een website zonder gebruikersnaam kan worden bezocht. Ook het poortnummer staat er vaak niet bij. Een poortnummer toewijzen aan een website is nodig zodat de computer weet via welke poort het HTTP-protocol gelezen kan worden. Als er niets staat dan wordt automatisch poort 80 gebruikt, de default poort voor HTTP. De syntaxis zonder gebruikersnaam en poortnummer is:

Protocolnaam://domeinnaam/padnaam/vraagstring/fragmentidentificatie

Hypertext Protocol

De letters HTTP betekenen Hypertext Protocol. De verschillende computers kunnen via dit protocol met elkaar communiceren waardoor je de website kunt lezen. De tekst daarna wordt ´authority´ of autoriteit genoemd. Dat is de eigenlijke naam van de website. Soms moet je eerst inloggen op een website en staat de username voor de websitenaam met een @ ertussen. Vervolgens zie je het poortnummer. Dit kan een nummer zijn tussen 0 en 65535. Daarna staat de padnaam. De padnaam verwijst naar een bestand wat op de website te vinden is. De website staat op een server en binnen die server heeft de website een map met verschillende bestanden die je kunt lezen. De naam van het bestand wat je geopend hebt, wordt op het moment dat je de pagina in je venster ziet staan weergegeven in de URL.

Query of Vraagstring

De Query of vraagstring is het zoekwoord wat je hebt ingetypt zodat je op de site uitkwam. String staat hier voor een programmeerterm; meestal is een string een letter of letterreeks waaraan een waarde wordt gegeven. In dit geval is de waarde een zoekwoord. De vraagstring is geen verplicht onderdeel van de opbouw van de URL. Net zoals de fragmentidentificatie. Hier staat te lezen op welke plek je bent binnen de webpagina. Een document kan interne links hebben en deze worden aangeduid met de fragmentidentificatie. Je wordt bij het klikken van een interne link gestuurd naar het fragment binnen dezelfde pagina waar de tekst staat die je wenst te lezen.

Tim Berners-Lee

De syntaxis van de URL bestaat sinds 1994. Tim Berners-Lee is de uitvinder van de syntaxis. Hij werkte eraan in een internet engineering task force. Later heeft hij eens gezegd dat hij toch liever een andere syntaxis had gewild. In plaats van HTTP://www.voorbeeld.com had hij liever gezien dat we HTTP:com/voorbeeld/www hadden geschreven, zonder de puntjes en zonder de dubbelslash. Com en www hebben stuivertje gewisseld. De reden hiervoor is dat je minder tekens hoeft te schrijven en dat je alleen slashes en geen puntjes gebruikt wat het eenvoudiger had gemaakt. De eerste website die op een server stond was een website van het CERN waar Tim Berners-Lee werkte. Aan het Cern-instituut, bekend van de experimenten met de deeltjesversneller, werken fysici die het praktischer vonden om hun informatie via websites uit te wisselen. Hiervoor moesten ze zelf een protocol ontwikkelen en voor het eerst websites bouwen. Hier is de URL van de eerste website:: http://info.cern.ch/

URL´s delen met anderen

De bovenstaande URL is geen link. Het is slechts een URL. Soms dan zie je ergens een URL staan en wil je graag de bijbehorende pagina lezen. Dat kan door de URL te selecteren, te kopiëren en in de browserregel te plakken. Vervolgens klik je op: ga naar, en de URL wordt vertoond in je browserregel en de pagina verschijnt in je browser-venster. Op deze manier kun je ook links meesturen met e-mails of plaatsen op een forum. Een link is dus een URL waarop je kunt klikken.

Geen Spatie

Een URL bestaat uit slashes, letters en cijfers en punten. Een spatie mag niet voorkomen in een URL. Ook speciale tekens zoals % of $ mogen niet in een URL voorkomen. Deze tekens hebben andere betekenissen en scheiden daarmee letters en cijfers. URL´s zijn meestal zo kort mogelijk. In principe kan een URL 5000 tekens lang zijn. Sommige computers hebben moeite met lange URL´s. Bovendien heeft een lange URL weinig toegevoegde waarde omdat je vrijwel nooit informatie uit een URL leest. Daarom houden programmeurs de URL´s kort.

Lees verder

• Wat is linkbuilding?