Wat zijn emoticons in online correspondentie?

Bij online correspondentie zoals chats en e-mailberichten worden vaak emoticons gebruikt. Emoticons zijn gebaseerd op smileys en worden hoofdzakelijk gebruikt als een creatieve manier om kale teksten te verduidelijken of te voorzien van een eventuele emotie. Omdat teksten sturen naar anderen via een computer of ander apparaat nog onpersoonlijker is dan een telefoongesprek, kunnen emoticons de teksten enigszins menselijker maken. Offline kun je ook emoticons tegenkomen. Sommige mensen tekenen ze namelijk wel eens voor de grap op brieven en kaarten. Ook zijn er allerlei stickervellen verkrijgbaar met verschillende emoticons erop.

Artikelindeling

• Wat zijn emoticons en hoe zien ze eruit?
• Het eerste gebruik van emoticons
• De uitvinding van grappig en niet grappig in leestekenvorm
• Eindeloze mogelijkheden door creatieve volgordes

Wat zijn emoticons en hoe zien ze eruit?

Een oorspronkelijke emoticon is opgebouwd uit letters, cijfers en/of leestekens. Als de letters, cijfers en leestekens in een bepaalde volgorde zijn getypt dan ziet het eruit als een gezichtje met een bepaalde emotie. Omdat er allerlei volgordes mogelijk zijn, is er veel ruimte voor creativiteit. Emoticons maken is vergelijkbaar met trucjes op een rekenmachine waarbij ingetoetste cijfers er op de kop uitzien als woorden. Mede door de komst van chatprogramma's als MSN en sociale media werden getypte emoticons automatisch omgezet naar kleine afbeeldingen van smileys. Tegenwoordig zijn emoticons niet alleen afbeeldingen van kleine smileys maar ook kleine afbeeldingen van bepaalde voorwerpen en symbolen.

Waar kom je emoticons zoal tegen?
Tegenwoordig zijn emoticons zowel on- als offline vanzelfsprekend bij communicatie in tekstvorm. Je zult ze treffen op internet fora, sociale media en in chatdialogen. Ook mobiele telefoons erkennen emoticons waardoor ze in sms'jes en andere tekstcommunicatie-diensten als smileys worden weergegeven. Soms tekenen mensen ook wel eens emoticons ter versiering op brieven en kaarten.

Het eerste gebruik van emoticons

Het allereerste gebruik van emoticons is een onderwerp van speculatie. In 1635 zou een Slowaakse notaris ze al gebruikt hebben als indicator om de financiële status van zijn stad weer te geven. In 1862 stond in de krant 'The New York Times' een stuk uit een speech van Abraham Lincoln, de toenmalige president van de Verenigde Staten. In een deel van de tekst was een knipogende emoticon te zien. Het is echter onbekend of dit met opzet was gedaan of dat het een typefout is geweest. In 1936 deed een zekere Alan Gregg het voorstel om een combinatie van leestekens te gebruiken als manier om uitdrukkingen in tekst weer te geven. Zijn voorgestelde combinaties waren: (-) voor een lach, (--) voor hartelijk gelach, (#) voor een frons en (*) voor een knipoog.

De uitvinding van grappig en niet grappig in leestekenvorm

Het gebruik van :-) voor grappig en :-( voor niet grappig werd voor het eerst vastgelegd op 19 september 1982. Scott Fahlman stelde dit voor op het 'bulletin board system' (een voorloper van het Internet) van de Carnegie Mellon University. Er werd gedacht dat het oorspronkelijke voorstel verloren was gegaan, maar in 2002 werd het teruggevonden op oude backup-tapes.

Eindeloze mogelijkheden door creatieve volgordes

Doordat er veel volgordes van letters, cijfers en leestekens mogelijk zijn, is er veel ruimte voor creativiteit. Op het Internet zijn er dan ook veel websites te vinden waarop lijsten met allerlei voorbeelden van emoticons staan. De onderstaande lijst is slechts een greep uit eindeloze mogelijkheden: