Het principe van flashgeheugen

Met de term flashgeheugen worden digitale vormen van geheugenapparaten bedoeld die voorzien in niet-vluchtige opslag met laag energieverbruik. Flashgeheugen is klein, compact en draagbaar en kent geen bewegende delen. Bij een floppy, diskette of harde schijf wordt de informatie weggeschreven op een magnetische drager. Flashgeheugen is een louter elektronisch geheugen. Mechanisch gebeurt er niets, alleen elektronisch. Computers waarvan het geheugen puur op flashgeheugen is gebaseerd, zijn de droom van elke softwareontwikkelaar en PC-gebruiker. Zo’n computer hoeft bij het opstarten niet meerdere minuten te ‘booten’, maar zou binnen enkele seconden operationeel zijn. En net zo snel kan die ook weer worden uitgeschakeld.

Hoe werkt flashgeheugen

Een flashgeheugen is opgebouwd uit microscopisch kleine transistoren. Een transistor is hier een elektronische schakelaar. Vergelijk het met een lichtschakelaar thuis. Knopje om en het licht brandt, knopje terug en het licht is weer uit. Bij flashgeheugen is ook het knopje elektronisch. Spanning erop en er wordt stroom doorgelaten, hogere spanning erop en de stroom stopt. 'Hogere spanning erop en de stroom stopt' lijkt vreemd, maar dat is het principe van flashgeheugen. Bij een hogere spanning stopt dus het doorlaten van stroom. Zonder spanning gebeurt er niets. De inhoud blijft bewaard. Dat is dus anders dan bij het RAM-geheugen van uw PC. Spanning weg, RAM leeg.

Waar wordt flashgeheugen toegepast?

Flashgeheugen wordt gebruikt in digitale camera's, MP3-spelers, GSM-telefoons en in alle apparatuur die geheugen nodig heeft én draagbaar moet zijn. Dat geheugen gebruiken we of gaan we gebruiken.

Al heeft u nog nooit flashgeheugen gekocht, de kans dat u het toch in huis heeft is groot. De BIOS-chip in uw computer, het geheugenkaartje of -stick in uw digitale camera, een PCMCIA-geheugenkaart voor uw laptop of als geheugen in uw game console. Dat zijn maar een paar voorbeelden. Flashgeheugen wordt bijna altijd gebruikt als permanent geheugen, bijna nooit als RAM-geheugen (Random Access Memory). Dat wil zeggen dat u er bewust bestanden op opslaat die u er later bewust weer van afhaalt.

USB-stick, ook een vorm van flashgeheugen

Ook de welbekende USB-stick is een draagbaar opslagmedium dat is gebaseerd op het principe van flashgeheugen. Zo'n USB-stick kenmerkt zich door een hoge opslagcapaciteit in combinatie met een geringe omvang. Bovendien is het geheugen snel en heeft het geen stroom nodig om gegevens vast te kunnen houden. Stroom is alleen nodig wanneer gegevens van de USB-stick gelezen worden, of naar de USB-stick geschreven worden. De benodigde stroom krijgt de USB-stick van de USB-poort van de computer, zodra deze op de computer wordt aangesloten.

USB-stick als relatiegeschenk

USB-sticks zijn anno 2018 zeer goedkoop en nagenoeg wegwerpproducten geworden. Net als de balpen worden ze al weggegeven als relatiegeschenk. Dergelijke gegevensdragers zouden we eigenlijk geen belangrijke gegevens moeten toevertrouwen want de kwaliteitsverschillen kunnen aanzienlijk zijn.

Flashdrive als vervanger van harde schijf in notebooks?

Hoewel er al druk over gespeculeerd wordt is de flashdrive als vervanger voor de harde schijf in notebooks geen serieuze concurrent voor die harde schijven. Een van de voordelen van flashgeheugen is een aanmerkelijk lager energieverbruik. Doordat de flashdrive geen bewegende delen bevat is dat maar 10% van wat een conventionele harde schijf verbruikt. Doordat er geen ronddraaiende onderdelen zijn, is flashgeheugen ook wat 'stabieler' en schokbestendiger. Belangrijke struikelblok voor massale toepassing in notebooks is vooralsnog echter de hoge prijs.